Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Οι "ντιντίδες" του ΝουΔου

Δύο μέρες χωρίς ανάρτηση ήταν πολλές… Δεν πολυμπήκα στον υπολογιστή, αλλά καιρός ήταν. Έφαγα και τρώω ακόμα σαν πούστης (ακόμα δεν κατάλαβα προς τι αυτή η παρομοίωση) και μετά πηγαίνω και καίω τις θερμίδες στο μπάσκετ. Σήμερα βελτιώθηκα λίγο, καθώς σκόραρα και με λέι-απ. Πιθανά αρνητικά σχόλια ορισμένων κακεντρεχών αναγνωστών που είχαν την τιμή να είναι αυτόπτες μάρτυρες στο γήπεδο, λάβετέ τα ως αναληθή και αβάσιμα.

Άνοιξα πριν λίγο το λαπ-τοπ και το ενδιαφέρον μου κεντρίστηκε σε τρεις ειδήσεις. Την τρομοκρατική επίθεση στο Πρωτοδικείο Αθηνών, την απεργία στις συγκοινωνίες στην Αθήνα όπου και σκοπεύω να πάω μετά τις γιορτές και την γαμάτη ατάκα κάποιου Κρανιδιώτη περί «ντιντίδων».

Όχι αληθινών «ντιντίδων», αλλά «αποϊδεολογικοποιημένων», φωτογραφίζοντας τον «κόκκινο Πάνο» και τον Άρη, κάτι το οποίο διέψευσε μετά. Κακώς…




ΥΓ1. Σκηνή από το "50-50" με τον Φιλιππίδη και τον Μπουλά να δίνουν ρέστα...
ΥΓ2. Πιθανόν αυτή η ανάρτηση να είναι η τελευταία του 2010. Σας στέλνω όλους την αγάπη μου κι εύχομαι να σας μπει όμορφα το νέο έτος. Με υγεία, πολύ σεξ και λιγότερους λογαριασμούς… Φιλούθκια.

Το group του dr.SeenG στο Facebook εδώ και το προφίλ του εδώ.

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Η εικόνα των κέντρων διασκέδασης μέχρι το τέλος του 2011 σύμφωνα με κοινοτικη οδηγία


Σκηνή από την ταινία "Ιλουστρασιόν"

Αυτή θα πρέπει να είναι η εικόνα των κέντρων διασκέδασης (κοινώς μπουζούκια, μπουζουκλερι, μπουζο­υξιδικα με ζελέ η χωρίς), μέχρι το τέλος του 2011 σύμφωνα με κοινοτικη οδηγία
Έπειτα από την απαγόρευση του καπνίσματος σειρά έχει και το Αλκοόλ. Θα επιτρέπεται στη σάλα μονό ποπ κορν και αναψυκτικό!
Το παραπάνω βίντεο αποτελεί παραγωγή της κομισιον για την Ελλάδα ,ήδη έχει αποσταλεί στους δήμους τις νομαρχίες καθώς και άλλους αρμόδιους φορείς, ώστε να λειτουργήσει ως υπόδειγμα.

Οι "Ράδιο Αρβύλα" και το εσώρουχο του Πάγκαλου

Η επιστολή 

 

Αξιότιμοι κύριοι, αγαπητοί φίλοι,

Στήριξα την πολιτική μου διαδρομή στην απαράβατη αρχή, ότι πρέπει να λέω πάντα ή τέλος πάντων όσο συχνότερα γίνεται την αλήθεια και να μην περιαυτολογώ. Έτσι κατά καιρούς έχω απογοητεύσει πολλούς από τους συμπολίτες και τους συναδέλφους σας. Είδα το διαφημιστικό σας με το εσώρουχό μου που υποτίθεται ότι περιήλθε εις χείρας σας. Δυστυχώς έχετε πέσει θύματα παραπληροφόρησης. Ίσως φταίω κι εγώ αν έχω δημιουργήσει την εντύπωση ότι αυτά που διαθέτω θέλουν τόση μεγάλη έκταση υφάσματος για να καλυφθούν. Η αλήθεια είναι κατά πολύ υποδεέστερη. Για του λόγου το αληθές, σας επισυνάπτω το πραγματικό μέγεθος. Μετά από τρεις γάμους και πέντε παιδιά και στην ηλικία που είμαι δεν νομίζω ότι θα σας δώσω τίποτα καλύτερο στο μέλλον. Εσείς όμως είστε σε καλό δρόμο και αρκετά νέοι ακόμα. Σας εύχομαι με την ευκαιρία του νέου έτους καλές επιτυχίες.
Πάντα φίλος της εκπομπής
Θεόδωρος Πάγκαλος

Και το σχόλιο του Κανάκη


Του ανθρώπου αυτού, του έχουμε σούρει, του έχουμε πει και θα πούμε κι άλλα γιατί εμείς αυτό κάνουμε εδώ. Αν μπορούμε να πούμε σίγουρα ένα πράγμα γι' αυτόν τον άνθρωπο -και δεν περιμέναμε την επιστολή για να το επιβεβαιώσουμε- είναι ότι αναμφισβήτητα έχει χιούμορ. Και το χιούμορ είναι ένδειξη και ευφυίας και ανθρωπιάς. Και μακάρι να είχαμε πολιτικούς με τα λάθη τους, αλλά και με τέτοια αίσθηση χιούμορ.

Το βίντεο

 


Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Wikileaks:Ναι, η Τουρκία ετοιμαζόταν για επίθεση στην Ελλάδα και μπορεί να το επαναλάβει”!


Με εμπιστευτικό τηλεγράφημά της προς διάφορους αποδέκτες στις 27 Ιανουαρίου 2010 η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα επιβεβαιώνει τα σχέδια των κεμαλικών νε προκαλέσουν προβοκάτσια στα σύνορα με την Ελλάδα και να επιτεθούν με σκοπό την κατοχή του Βορείου Έβρου, αποκαλύπτεται σε ένα από τα έγγραφα του WikiLeaks που ήρθε πριν λίγο στην δημοσιότητα. Στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι “οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα πραξικοπήματα δεν είναι πλέον αρεστά στη κοινή γνώμη και γι΄ αυτό έφτιαχναν σενάρια που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή τους.
Ένα απ΄ αυτά το πιο ενδιαφέρον ήταν η «Βαριοπούλα». Οι στρατιωτικοί είχαν σχεδιάσει αυτή την επιχείρηση που προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά ώστε να προκληθεί ένταση που θα εξελισσόταν σε κρίση με την Ελλάδα κι έτσι να δικαιολογούσαν την ανάγκη επέμβασης του Στρατού. Στην συνέχεια αναφέρεται στις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης κατά της Ελλάδας.
Το θέμα είναι τεράστιο, αφού για πρώτη φορά έρχεται επίσημη επιβεβαίωση από τις ΗΠΑ για σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Ελλάδα το 2003. Μάλιστα αφήνονται υπονοούμενα ότι “Είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθούν και πάλι τέτοιες ενέργειες από τον τουρκικό Στρατό στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την ισλαμική κυβέρνηση!
A trial of nearly 200 retired and serving military officers has begun near Istanbul.
They face charges of plotting to bring down the government of the Islamically rooted Justice and Development Party seven years ago.
The alleged conspiracy, one of several being investigated, has divided opinion in Turkey.
The armed forces say that the plot was no more than a seminar to discuss hypothetical scenarios.
Twenty-eight serving generals or officers of equivalent rank are among those in the dock, and the trial could go on for months.
Thousands of documents confiscated from military bases will be used by prosecutors in this trial to try to prove their charge that the plan drafted in 2003, code-named Sledgehammer, was a real plot to bring down the government.
http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-12006352

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ράλλυ Ακρόπολις 2011 (Acropolis Rally of Greece)

rally.gr 

Στο Μουσείο της Ακρόπολης, ένα χώρο που αναδεικνύει με τον ιδανικότερο τρόπο τη χώρα μας εντός και εκτός συνόρων, δόθηκε πριν από λίγη ώρα η πρώτη συνέντευξη Τύπου για το επερχόμενο Ράλλυ Ακρόπολις που θα διεξαχθεί στις 16-19 Ιουνίου 2011. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Γιώργος Νικητιάδης, επιβεβαιώνοντας και ουσιαστικά την ενεργή παρουσία της Πολιτείας δίπλα στον Αγώνα μετά από αρκετά χρόνια.

Η τοπική αυτοδιοίκηση εκπροσωπήθηκε τόσο από τον απερχόμενο Δήμαρχο Λουτρακίου-Περαχώρας, κ. Γιώργο Γκιώνη, όσο και από τον κ. Κώστα Λογοθέτη, ο οποίος από την 1η Ιανουαρίου θα αναλάβει τα καθήκοντά του στο δημαρχείο της πόλης που θα φιλοξενήσει και πάλι το Ράλλυ Ακρόπολις. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο Δήμαρχοι τόνισαν πως στέκονται δίπλα στο εγχείρημα, βλέποντας άλλωστε τα οφέλη που αποκομίζει η πόλη τους από την παρουσία του αγώνα.

Από την πλευρά του Μεγάλου Χορηγού, ο κ. Αντώνης Στεργιώτης, διαχειριστής της Club Hotel Casino Loutraki, δήλωσε βέβαιος πως και το 2011 οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που φιλοξενούν την έδρα του Αγώνα, όπως και η επιχείρηση στο σύνολό της, θα αποδειχτούν αντάξιες των υψηλών απαιτήσεων του Ράλλυ Ακρόπολις.

Ο πρόεδρος της ΕΛΠΑ και πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Αγώνα, κ.Βασίλης Δεσποτόπουλος, με τη σειρά του, προέβη στην ανακοίνωση του μεγαλύτερου ίσως βήματος του Ράλλυ Ακρόπολις στη σύγχρονη ιστορία του. Ύστερα από μισό και πλέον αιώνα επιτυχημένων διοργανώσεων, η ΕΛΠΑ αποφάσισε την ανάθεση διοργάνωσης του Αγώνα σε ιδιωτική εταιρεία και συγκεκριμένα στη Celeritas, η οποία δημιουργήθηκε από τους κ.κ. Άρη Βωβό και Παύλο Αθανασούλα, με αυτόν ακριβώς το σκοπό. Ο κ. Άρης Βωβός, από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου του Celeritas έκανε λόγο για το πλάνο της νεοσύστατης εταιρείας, ενώ τόνισε πως η δημιουργία της δεν προέκυψε μετά από ψυχρά επιχειρηματική, αλλά από σκέψη βασισμένη κατά κύριο λόγο στο συναίσθημα και στην αγάπη που τρέφουν οι δύο εμπλεκόμενοι για το Ράλλυ Ακρόπολις.

Αναλυτικότερα τα πρώτα βήματα που γίνονται για την εξέλιξη του Αγώνα, ανέπτυξε ο κ. Δημήτρης Παπανδρέου, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Fairplay Sports Marketing, η οποία συμμετέχει ουσιαστικά στο σχεδιασμό της νέας μορφής και λειτουργίας του Ράλλυ Ακρόπολις, έχοντας την ευθύνη για το χορηγικό, το εμπορικό και επικοινωνιακό πλάνο.

Η Αλυτάρχης του Ράλλυ Ακρόπολις, κ. Ανίτα Πασαλή, ανέπτυξε το καθαρά αγωνιστικό μέρος, αναφέροντας πως την πρώτη ημέρα ο Αγώνας θα κινηθεί σε παλιές και αγαπημένες στους θεατές ειδικές διαδρομές όπως είναι το «Ελευθεροχώρι», το «Ρεγγίνι» και η «Ελάτεια», πριν επιστρέψει για τις επόμενες δύο ημέρες σε πιο «σύγχρονες» ειδικές διαδρομές κοντά στην Πελοπόννησο.

Από σήμερα βρίσκεται «στον αέρα» η επίσημη ιστοσελίδα του Ράλλυ Ακρόπολις 2011, www.acropolisrally.gr . Εντός του διαδικτυακού τόπου λειτουργεί ήδη η σχετική ενότητα για μια on line ψηφοφορία που θα αναδείξει το motto του Αγώνα, καθώς και μια ακόμα ενότητα αφιερωμένη στους θεατές, το Hall of Fame, από όπου θα αναδειχτούν οι κορυφαίοι σε κάθε τομέα στην 57χρονη Ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις._(Δελτίο Τύπου)

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Nέο εργασιακό



Τρία εμπόδια στην έξοδο από την κρίση

Τρία εμπόδια στην έξοδο από την κρίση


Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναρωτηθεί, ως όφειλα, "αν η Πρότασή μας για έξοδο από την Κρίση της ευρωζώνης (βλ. εδώ, εδώ και εδώ) είναι τόσο λογική, εφικτή και εν δυνάμει αποτελεσματική όσο λέμε, γιατί δεν γίνεται άμεσα αποδεκτή;" Γιατί η Γερμανία αντιστέκεται; Γιατί, παρόλο που η Πρόταση έχει αποκτήσει 'ρεύμα' σε πολλές χώρες, την απορρίπτουν ακόμα πολλοί στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Γαλλία; Εύλογο το ερώτημα και, για αυτό, είχα υποσχεθεί μια δική μου απάντηση σε μελλοντικό άρθρο. Η ώρα της απάντησης αυτής ήρθε.

Πριν την παρουσιάσω, να σημειώσω (για να μην θεωρηθώ εντελώς ψώνιο) ότι δεν είναι η μοναδική απάντηση. Ότι η εναλλακτική, καθόλα αποδεκτή, απάντηση λέει πως η Πρότασή μας πάσχει τεχνικά, πως είναι ελαττωματική, ελλιπής, υπερφίαλη, εκτός τόπου και χρόνου. Μπορεί και να είναι όλα ή κάποια από αυτά. Όποιος έτσι την βλέπει, δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση για την μη υιοθέτησή της και για αυτό ας σταματήσει να διαβάζει εδώ. Οι παρακάτω αράδες αφορούν όσους θεωρούν, όπως εμείς, ότι η Πρότασή μας κινείται στην γενική κατεύθυνση που θα βγάλει την ευρωζώνη από την Κρίση, που είναι εφικτή δεδομένων των θεσμικών περιορισμών της ΕΕ, και που θα μπορούσε να έχει θετικά αποτελέσματα για όλη την Ευρώπη πολύ γρήγορα. Γιατί λοιπόν, αν είναι έτσι, προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις; Γιατί δεν την εφαρμόζουν και, αντί για αυτό, αναφέρονται μόνο στο μέρος περί ευρωομολόγων (και μάλιστα χωρίς την παραμικρή αναλυτική σοβαρότητα);
Η απάντησή μου περιστρέφεται γύρω από τρείς συνδεόμενους άξονες τους οποίους ονομάζω (α) Στατική Προβολή, (β) Ηθικό Πανικό, και (γ) Υπαρκτό Συμφέρον. Ας τους εξετάσουμε έναν-έναν:

Στατική Προβολή
Ξεκινώ με ένα παράδειγμα 'στατικής προβολής' αναφερόμενος στην πρόσφατη πολυ-συζητημένη ομιλία του καλού μου φίλου Αλέκου Παπαδόπουλου (με τον οποίο συνδεόμαστε για χρόνια τόσο στο πλαίσιο της εκπόνησης οικονομικών προγραμμάτων όσο και ενός συνεχούς, αμοιβαίως επικερδούς, διαλόγου). Ο Αλέκος, με την γνωστή του οξυδέρκεια, (α) αποτύπωσε την σημερινή κοινωνικο-οικονομική κατάσταση της χώρας μας και (β) σκιαγράφησε μια διαφορετική, μελλοντική Ελλάδα. Με άλλα λόγια, είναι σαν να βάσισε την ομιλία του σε δύο φωτογραφίες. Κάπως όπως στις διαφημίσεις διαιτητικών κέντρων: Το (ζοφερό) 'πριν' και το (επιθυμητό) 'μετά'.

Κάπως αντίστοιχα παρουσιάζουν τις θέσεις τους οι περισσότεροι: 'Ζωγραφίζουν' μια εικόνα του σήμερα, συνήθως ιδιαίτερα θλιβερή, και κατόπιν παρουσιάζουν μια δεύτερη εικόνα του πως θα ήθελαν να είναι το μέλλον. Δεν έχει σημασία το ιδεολογικό πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπουν το απαίσιο παρόν και το ιδεατό μέλλον. Από την ελευθεριάζουσα Δεξιά μέχρι και την παραδοσιακή Αριστερά, παρατηρούμε την ίδια στατική, συγκριτική μέθοδο. Μπορεί οι στατικές εικόνες του 'πριν' και το 'μετά' του Αλέκου Παπαδόπουλου, του κ. Στέφανου Μάνου και της κας Αλέκας Παπαρήγα να διαφέρουν παρασάγγας, όμως υπάρχει ένα κοινό: Η ανάλυσή τους βασίζεται στην στατική σύγκριση δύο εικόνων - σε δύο φωτογραφίες, μία του 'πριν' και μία του 'μετά'. Ή, για να πω το ίδιο πράγμα διαφορετικά, το κοινό τους στοιχείο είναι η έλλειψη δυναμικής, ανάλυσης του πως θα πάμε από το 'πριν' στο 'μετά', ιδίως εν καιρώ Κρίσης.
Που είναι το πρόβλημα; Ότι αυτή η σύγκριση δύο στατικών εικόνων όχι μόνον δεν βοηθά αλλά κάνει πολύ, μα πάρα πολύ, κακό. Ας εξηγηθώ: Αν σας ζωγραφίσω την εικόνα μιας μελλοντικής Ελλάδας όπου οι νέοι άνθρωποι δεν θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι αλλά εφευρέτες και καινοτόμοι μικροί επιχειρηματίες που πουλάνε νέες τεχνολογίες μέσω διαδικτύου στο εξωτερικό, δεν θα την δείτε με συμπάθεια; Αν στην ίδια εικόνα του 'μετά' ο δημόσιος τομέας είναι μικρότερος, αποτελεσματικότερος, πιο ευέλικτος, φιλικότερος στον πολίτη, δεν θα πείτε μπράβο; Αν οι ΔΕΚΟ έχουν μικρότερα ελλείμματα και λιγότερο προσωπικό; Υπάρχει Έλλην ή Ελληνίς που να μην χειροκροτήσει; Σημαίνει όμως αυτό πως αν σήμερα, ιδίως εν μέσω Κρίσης, απολύσουμε χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες κατά 30% και 40% θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτή την ιδεατή εικόνα του 'μετά'; Ούτε κατά διάνοια. Πιο κοντά στο Νότιο Σουδάν θα έρθουμε, καθώς μια τέτοια κίνηση θα αποβεί μοιραία όχι μόνο για τις οικογένειές των απολυμένων αλλά και για τον ιδιωτικό τομέα που θα χτυπηθεί άμεσα και αμείλικτα από την επακόλουθη μείωση της συνολικής ζήτησης.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την εξ αριστερών εφαρμογή της μεθόδου αυτού που ονομάζω Στατική Προβολή. Αν μας ρωτήσει κάποιος για το αν θα έπρεπε να έχουμε μπει στο ευρώ (με τον τρόπο που δομήθηκε η ευρωζώνη και με τις δικές μας πρακτικές), νομίζω ότι θα ήταν εύλογο να απαντήσουμε αρνητικά. Αν κάποιος μας ζωγράφιζε μια εικόνα του αύριο με την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης (και με την δυνατότητα να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας κηρύσσοντας παράλληλα στάση πληρωμών - όπως πετυχημένα έκανε η Ισλανδία), κάποιοι μπορεί να θεωρούσαν αυτήν τη εικόνα καλύτερη από την σημερινή παγίδα στην οποία έχει πέσει η χώρα. Και θα είχαν δίκιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να βγούμε από την ευρωζώνη; Όχι βέβαια. Ακόμα και η υποψία μιας εξόδου από το ευρώ θα γονατίσει την ελληνική κοινωνία άμεσα και αμετάκλητα. Η στατική σύγκριση εικόνων και πάλι οδηγεί σε καταστροφικές επιλογές που, αντί να οδηγήσουν στην εικόνα του ιδεατού 'μετά', οδηγούν σε μια άνευ προηγουμένου δυστοπία.
Έχει σημασία να κατανοήσουμε την απειλή της Στατικής Προβολής και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ως νοητική διαδικασία υπέρ συμπερασμάτων που αποτρέπουν εφικτές λύσεις σε μεγάλα προβλήματα. Δείτε για παράδειγμα την σημερινή στάση της Γερμανίας. Οι Γερμανοί πολίτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, θέλουν κοινό νόμισμα με την υπόλοιπη Ευρώπη αλλά πλήρως διαχωρισμένα χρέη από τους υπόλοιπους εξ ημών. Κατανοητό. Όμως και ανέφικτο. Οι Βορειοευρωπαίοι, γενικότερα, θεωρούν ότι οι Νοτιοευρωπαίοι δεν έχουμε την ίδια με αυτούς αφοσίωση στην δημοσιονομική πειθαρχία. Βλέπουν ότι, από την δεκαετία του 50 και μετά, εμείς οι Νότιοι (Ιταλοί, Έλληνες κλπ) δείξαμε μεγάλη ανεκτικότητα στα ελλείμματα και στον πληθωρισμό. Μας φοβούνται. Δεν θέλουν με τίποτα τα δικά μας χρέη, και ήθη, να μολύνουν τα δικά τους. Λένε: Από το να γίνει κάτι τέτοιο (π.χ. να εκδοθεί ευρωομόλογο), καλύτερα να γυρίσουμε στο μάρκο. Πρόκειται για άλλο ένα παράδειγμα αυτού που ονομάζω Στατική Προβολή: Φωτογραφίζουν το παρόν, ή το λίγο 'πριν', κατόπιν εξετάζουν στατικές, εναλλακτικές, εικόνες του μέλλοντος (π.χ. μία με το ευρώ και ευρωομόλογα και μία με ένα νέο μάρκο χωρίς ευρωομόλογα), και επιλέγουν αυτό που θεωρούν καλύτερο, πιο εύπεπτο. (Δείτε, για παράδειγμα, την τοποθέτηση του Τάσου Τέλλογλου.) Στο μεταξύ, οι στατικές αυτές συγκρίσεις επισκιάζουν τις ραγδαίες δυναμικές, ανεξέλεγκτες, εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας - π.χ. το γεγονός ότι η ΕΚΤ αναγκάζεται καθημερινά να τυπώνει πακτωλούς ευρώ για να στηρίζει χρεοκοπημένες τράπεζες (σημ. πάνω από €140 δις έχουν πάει στις Ιρλανδικές τους τελευταίους 12 μήνες, χωρίς να πει κανείς Γερμανός κουβέντα). Άλλη μια φορά, η Στατική Προβολή, ως μέθοδος ανάλυσης, οδηγεί σε καταστροφικές επιλογές που αντί να φέρουν την Γερμανία πιο κοντά στην επιθυμητή στατική εικόνα την οδηγούν με σιγουριά σε μια άλλη, εφιαλτική, κατάσταση - π.χ. στην κατάρρευση του ευρώ, στην ηρωική έξοδο της Γερμανίας από την ευρωζώνη, στην θεαματική ανατίμηση του νέου μάρκου, και στην κατάρρευση της βιομηχανικής παραγωγής, της απασχόλησης και, τέλος, της κοινωνικής ειρήνης.

Συμπερασματικά, παντού και πάντα το δύσκολο είναι να πεις όχι τι θέλεις να γίνει αλλά πως θα το πετύχεις. Πως θα πας από την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου για το τώρα στην εικόνα του πως θα ήθελες το μέλλον. Μάλιστα στον Καιρό της Κρίσης, την ώρα που καταρρέουν όλα γύρω σου, αυτή η μετάβαση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Τίποτα δεν παραμένει δεδομένο για πολύ και οι στατικές συγκρίσεις το μόνο που κάνουν είναι να μας εμποδίζουν από το να πράξουμε το καθήκον μας στην δύσκολη στιγμή: Να μετριάσουμε δηλαδή τους κραδασμούς και να ελαχιστοποιήσουμε τον αριθμό των θυμάτων της Κρίσης, έτσι ώστε το πέρασμα στην μετά το 2008 εποχή να είναι όσο λιγότερο ανθρωποφάγο γίνεται. Η Πρότασή μας αυτόν τον σκοπό, άλλωστε, έχει. Αλλά προσκρούσει στις μεγάλες αντιστάσεις που προκαλεί η Στατική Προβολή πολλών μιας ανέφικτης εικόνας του πως θα ήθελαν το μέλλον. Προσκρούει όμως και σε άλλα δύο εμπόδια. Στον Ηθικό Πανικό και στο Υπαρκτό Συμφέρον.

Ηθικός Πανικός
Στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες, κατά την διάρκεια της περιόδου 1990-2005, η εγκληματικότητα μειώθηκε σημαντικά. Κι όμως. Οι περισσότεροι πολίτες, όταν ρωτιόντουσαν, απαντούσαν ότι ένιωθαν μεγαλύτερη ανασφάλεια και ότι φοβόντουσαν όλο και περισσότερο να ξεμυτίσουν από το σπίτι τους. Πρόκειται για κλασική περίπτωση ηθικού πανικού - μιας πλήρους αναντιστοιχίας μεταξύ της πραγματικότητας και του πως μια κοινωνική ομάδα, ολόκληρη η κοινωνία πολλές φορές, την αντιλαμβάνεται. Ο όρος, ηθικός πανικός, οφείλεται στον κοινωνιολόγο Stanley Cohen που τον όρισε (στο βιβλίο του Folk Devils and Moral Panics, του 1972) ως ένα έντονο, αρνητικό συναίσθημα που καταλαμβάνει μια μεγάλη κοινωνική ομάδα, πολλές φορές μια ολόκληρη κοινωνία, και το οποίο κάνει τα μέλη της να φοβούνται αλόγιστα πως κινδυνεύει η κοινωνική συνοχή.

Ένας ηθικός πανικός πάντα ξεκινά από κάποιο πραγματικό γεγονός αλλά παίρνει εντελώς δυσανάλογες διαστάσεις πριν οδηγήσει στην μαζική παρανόηση της πραγματικότητας. Σε αυτή την διαδικασία σημαντικό ρόλο παίζει πάντα μια κοινωνική υπο-ομάδα τα μέλη της οποίας ο Cohen ονομάζει 'ηθικούς επιχειρηματίες'. Στόχος τους: Να συσσωρεύσουν 'ηθικό κεφάλαιο' καταδεικνύοντας τους 'ηθικούς δαίμονες' που απειλούν την κοινωνική συνοχή και εναντίον των οποίων καλούν την υπόλοιπη κοινωνία να κινητοποιηθεί. Συνήθως, σε αυτή την διαδικασία βρίσκουν αρωγούς ΜΜΕ τα οποία αρπάζουν την ευκαιρία να επωφεληθούν από τον δημιουργούμενο ηθικό πανικό.

Τα επεισόδια ηθικού πανικού είναι περιπτώσεις όπου επισφαλείς απόψεις επικρατούν επειδή οι αντίθετες, ορθολογικές, γνώμες δαινομονοποιούνται και απορρίπτονται ως ταμπού πριν καλά-καλά ακουστούν. Στο αρχικό παράδειγμα παραπάνω, το να πει κανείς (π.χ. σε μια εκπομπή όπου οι συμμετέχοντες ωρύονται για την εγκληματικότητα) ότι η εγκληματικότητα στην πραγματικότητα μειώθηκε, ισοδυναμεί με το να πει πως η γη είναι επίπεδη. Απλά, δεν πρόκειται να ακουστεί καν η φωνή του. Κι ας λέει την αλήθεια!

Στην Κρίση της ευρωζώνης, δυστυχώς, παρατηρούμε έναν διττό ηθικό πανικό σε πλήρη εξέλιξη. Ο ένας εξελίσσεται στις πλεονασματικές χώρες, π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία κλπ. Το πραγματικό γεγονός είναι η κρίση χρέους των ελλειμματικών χωρών. Στην βάση αυτού του εναύσματος, κάποιες κοινωνικές υπο-ομάδες συσσωρεύουν ίδιον 'ηθικό επιχειρηματικό κεφάλαιο' κατονομάζοντας τους 'ηθικούς δαίμονες', που δεν είναι άλλοι από τους τεμπέληδες Νότιους των οποίων η 'αήθης' δημοσιονομική συμπεριφορά απειλεί την κοινωνική συνοχή της χώρας τους. Όσο πιο επιτυχημένη είναι αυτή η συσσώρευση 'ηθικού επιχειρηματικού κεφαλαίου', τόσο πιο πολύ απομακρύνεται η Γερμανική κοινή γνώμη από την πραγματικότητα και τόσο πιο βαθειά βυθίζεται στην παράκρουση που της δημιουργεί το κρεσέντο του μεγεθυνόμενου ηθικού πανικού. Κάπου εκεί, η δυνατότητα ενός λογικού διαλόγου, μεταξύ ευρωπαίων εταίρων που προσπαθούν να βρουν μια από κοινού λύση σε μια κοινή Κρίση, εξαερώνεται.
Παράλληλα, ο ηθικός πανικός εξελίσσεται και σε ένα δεύτερο επίπεδο: εντός των προβληματικών χωρών όπως η δική μας. Και εδώ αναδεικνύεται μια ομάδα 'ηθικών επιχειρηματιών' οι οποίοι συσσωρεύουν το δικό τους κοινωνικό 'κεφάλαιο' ανακαλύπτοντας και καταδεικνύοντας τους 'ηθικούς δαίμονες' που απειλούν την 'εθνική αναγέννηση'. Ξεκινώντας από μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα ( την οποία ζει κάθε πολίτης αρκετά άτυχος ώστε να έχει να συναλλάσσεται το ελληνικό δημόσιο), αρχίζει η διαδικασία της συσσώρευσης εντόπιου 'ηθικού επιχειρηματικού κεφαλαίου' από την ανερχόμενη ομάδα των 'κοινωνικών επιχειρηματιών' οι οποίοι ξεκινούν δακτυλοδείχνοντας τους δημόσιους υπάλληλους, συλλήβδην, και επεκτεινόμενοι σε όποιον αμφισβητήσει την εύκολη εξήγηση, ότι δηλαδή η Κρίση οφείλεται στους εσωτερικούς 'ηθικούς δαίμονες' (συνδικαλιστές, όσους αρνούνται την σοφία της μείωσης των συντάξεων εν καιρώ Κρίσης, τους 'γραφικούς' που εξακολουθούν να πιστεύουν στις αρετές του να μην χρεώνονται δίδακτρα στους φοιτητές κλπ).
Υπό αυτό το κλίμα, όποιος τολμήσει να πει πως η Κρίση ίσως τελικά να έχει να κάνει με την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, και για αυτό ίσως να πρέπει το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο ΕΕ, κατατάσσεται άμεσα και αμετάκλητα στην ομάδα αν όχι των 'ηθικών δαιμόνων' σίγουρα στην ομάδα των συνοδοιπόρων τους.

Υπαρκτό Συμφέρον
Στην εποχή της Κρίσης, διαστρεβλώνονται όλα. Ακόμα και αυτό που πολλοί θεωρούν συμφέρον τους συχνά αποδεικνύεται ότι δεν τους συμφέρει καθόλου. Νομίζουν, π.χ., πολλοί Γερμανοί ότι δεν τους συμφέρει η ενοποίηση των ευρωπαϊκών χρεών (π.χ. το ευρωομόλογο) και για αυτό προωθούν διμερείς δανειακές συμφωνίες με τα χρεοκοπημένα κράτη οι οποίες όμως συντελούν σε μια πολύ αναποτελεσματικότερη, και εν τέλει χειρότερη για την Γερμανία, ενοποίηση χρεών (είτε μέσω του ανεκδιήγητου Μηχανισμού Στήριξης, του EFSF, είτε μέσα από την μαζική παραγωγή χρήματος, από την ΕΚΤ, τα οποία πέφτουν, χωρίς αποτέλεσμα, στην μαύρη τρύπα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος). Παράλληλα, και πολλοί έλληνες, ιρλανδοί κλπ απορρίπτουν την ενοποίηση του χρέους φοβούμενοι πως κάτι τέτοιο θα μας στερήσει την (ανύπαρκτη) δυνατότητα άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής. Άλλοι πάλι, όπως ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, ο κ. Mario Draghi, οδηγούνται από προσωπικές φιλοδοξίες (στην προκείμενη περίπτωση να τον αποδεχθεί η Γερμανία ως αντικαταστάτη του κ.Trichet) στην πεισματική υπεράσπιση του σημερινού αδιεξόδου. Παραδείγματα τέτοια, κακώς νοούμενων συμφερόντων, υπάρχουν πολλά. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και υπαρκτά συμφέροντα τα οποία έχουν σοβαρό λόγο να αντιστέκονται σε αποτελεσματικές προτάσεις εξόδου από την Κρίση. Θα δώσω δύο.
Το πρώτο μέρος της Πρότασής μας, το οποίο πρεσβεύει μια Μεγάλη Τριμερή Διαπραγμάτευση μεταξύ της ΕΚΤ, των ευρωπαϊκών τραπεζών και των υπερχρεωμένων κρατών-μελών, με στόχο την συμφωνημένη παραγραφή μέρους του δημόσιου χρέους από τις τράπεζες (με αντάλλαγμα την εγγύηση μακροπρόθεσμης ρευστότητας από την ΕΚΤ), προβληματίζει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Παρόλο που οι ευρωπαϊκές τράπεζες, στην κατάσταση πανικού που βρίσκονται σήμερα, θα αποδέχονταν μια τέτοια εξέλιξη με σχετική ανακούφιση, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα (λέγε με Wall Street) δεν την βλέπει με καλό μάτι. Ο,τιδήποτε αφήνει περιθώριο για την μη πληρωμή μέρους ενός χρέους προς τις τράπεζες, δημιουργεί 'κακό προηγούμενο' και, για αυτό, συσπειρώνει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο, με την σειρά του, επιστρατεύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να υπονομεύσει μια τέτοια λύση.
Το δεύτερο παράδειγμα αφορά αποκλειστικά την Γερμανία και το υπαρκτό συμφέρον που εμποδίζει την ελίτ της να αποδεχθεί μια πρόταση ουσιαστικής εξόδου από την Κρίση. Μετά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών, η Γερμανία κατάφερε με μαεστρία να ξεπεράσει την σημαντική κρίση που προέκυψε (λόγω του γιγάντιου κόστους της απορρόφησης της Ανατολικής Γερμανίας) μέσω αύξηση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της που βασίστηκε στην: (α) αναδιανομή εισοδήματος από την εργασία προς το βιομηχανικό κεφαλαίο, και (β) αναδιανομή του εργασιακού εισοδήματος εντός της εργατικής τάξης (μείωση των μισθών με αντάλλαγμα την αύξηση της απασχόλησης). Στον κόσμο της Γερμανικής εργασίας αποτέλεσμα αυτής της εντυπωσιακής διπλής διαδικασίας ήταν η σημαντική μείωση τόσο της ανεργίας όσο και του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων. Για να το πω απλά, ο αριθμός των εργαζόμενων φτωχών στην Γερμανία πολλαπλασιάζεται την ώρα που η ανεργία μειώνεται. Αυτό το νέο status quo αποτελεί, για την Γερμανική ελίτ, τεράστια κατάκτηση και πηγή πλούτου. Φυσιολογικά, δεν πρόκειται να ανεχθεί εύκολα καμία εξέλιξη η οποία θα το απειλήσει.
Το πρόβλημα με την Κρίση, όσον αφορά την διατήρηση του συγκεκριμένου status quo, είναι ότι η υπέρβασή της απαιτεί συμπίεση, σε επίπεδο ΕΕ, του αθροίσματος δημόσιου χρέους και τραπεζικών ζημιών, κάτι που με την σειρά του απαιτεί και την ενοποίηση των υπολειπόμενων δημόσιων χρεών. Αυτή η πραγματικότητα κάνει την Γερμανική ελίτ να αναρωτιέται: "Αν οι δικοί μας εργαζόμενοι, που δουλεύουν καλύτερα και αποδοτικότερα, δουν ότι η Γερμανική κυβέρνηση αποδέχεται μεταρρυθμίσεις που μειώνουν τα χρέη των υπερχρεωμένων κρατών και τις ζημίες των αφρόνων τραπεζιτών, δεν είναι πολύ πιθανόν να ανακινήσουν ζήτημα όσον αφορά την διανομή του εισοδήματος μεταξύ εκείνων και ημών εντός των συνόρων της Γερμανίας;" Αυτός ο δικαιολογημένος φόβος είναι, από μόνος του, ικανός να δημιουργήσει μεγάλες αντιδράσεις εναντίον προτάσεων όπως η δική μας. Παράλληλα αποτελεί κίνητρο για κοινωνικές ομάδες στο εσωτερικό της Γερμανίας να υποκινήσουν τον Ηθικό Πανικό που ανέφερα παραπάνω, αλλά και να πέφτουν συνεχώς στην παγίδα της Στατικής Προβολής (βλ. ακόμα πιο παραπάνω).
Ένα θεωρώ σίγουρο: Αν αυτά τα τρία εμπόδια αποτρέψουν την εφαρμογή μιας πρόταση εξόδου που να κινείται στις γενικές γραμμές που καταθέσαμε, το ευρώ θα αποτελέσει παρελθόν. Και τότε όλα τα υπαρκτά συμφέροντα, οι ηθικοί πανικοί, και οι στατικές προβολές θα φανούν ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στην ολική καταστροφή που θα ακολουθήσει.

Οι «Λογοκριμένοι 11» - The Censored Eleven


Το 1968, οι ΗΠΑ, έχοντας κρίνει έντεκα καρτούν (Looney Tunes και Merrie Melodies) ως υπέρ το δέον απρεπή για να προβληθούν, αρνήθηκε να τα παραδώσει στα αρμόδια πρακτορεία. Οι «Λογοκριμένοι 11» δεν έχουν προβληθεί ποτέ στην τηλεόραση έκτοτε, αλλά αποσπάσματα έχουν αναδυθεί στο διαδίκτυο δίνοντας έτσι στους σημερινούς τηλεθεατές μια εικόνα των στερεοτύπων ρατσισμού και δουλοπρέπειας που κάποτε θεωρούνταν άξια προβολής στην τηλεόραση, ταιριαστά για ένα πρωινό Σαββάτου.



Ένα επεισόδιο του 1941 με την επονομασία «Όλα αυτά και ο λαγός στιφάδο» (All this and the Rabbit Stew) έδειχνε τον Μπαγκς Μπάνυ να γίνεται θήραμα ενός κυνηγού μελαψού δέρματος και χαμηλής νοημοσύνης (στα επόμενα χρόνια τον αντικατέστησε ο Elmer Fudd).


Coal Black and de Sebben Dwarfs -1942


Το επεισόδιο «Μαύρο Κάρβουνο κι οι Επτά Νάνοι» (Coal Black and de Sebben Dwarfs), του 1943, ήταν μια παρωδία της Χιονάτης (Disney) με ένα καστ και πάλι μόνο μαύρων χαρακτήρων. (Καινοτόμο παρά το αμφιλεγόμενο περιεχόμενό του, το καρτούν χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα 50 καλύτερα όλων των εποχών, με βάση τις ψήφους περισσότερων από 1000 επαγγελματιών της βιομηχανίας κινουμένων σχεδίων, το 1994.)



Τέλος, το επεισόδιο "Goldilocks and the Jivin' Bears" του 1944, με παρόμοιο τρόπο τοποθετούσε σε μια δημοφιλή ιστορία ένα πλήρες καστ μαύρων χαρακτήρων, μετατρέποντας τις «Τρεις Αρκούδες» σε μουσικούς της Jazz, με πολλούς ακόμα χαρακτήρες να έχουν χαρακτηριστικά προσώπου πανομοιότυπα με αυτά της μαύρης φυλής. Φαντάζει έτσι, το South Park, γεμάτο ευαισθησίες.
Πηγή: Time

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ε-ε-έρχεται...

Ε-ε-έρχεται...

Το πολυνομοσχέδιο που θα μας αλλάξει τα φώτα, βρίσκεται προ των πυλών. Αυτή τη στιγμή κάποιοι βουλευτές, ακόμα και από το ΠΑΣΟΚ, «τσινάνε», αλλά ποιος αμφιβάλλει ότι θα περάσει η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων μαζί με όλα τα άλλα ωραία που ετοίμασε η κυβέρνηση; Μέχρι στιγμής μόνο η σκέψη για διαγραφή χρεών 24 δις ευρώ προς το δημόσιο οπισθοχώρησε λόγω αντιδράσεων, αλλά κλάιν μάιν. Υποθέτω πως αυτή η κίνηση του Παπακωνσταντίνου ήταν για να δει αντιδράσεις.

Δυστυχώς, αλλά αναμενόμενο, μέσα στο πολυνομοσχέδιο δεν υπάρχει τίποτα που να αφορά τις απεργίες των ΜΜΕ τις πιο ακατάλληλες μέρες. Αύριο θα επικυρωθεί ο εργασιακός μεσαίωνας και η ενημέρωση θα είναι πάλι απούσα (όχι βέβαια ότι δεν είναι τις άλλες μέρες).

Μια που πωρώθηκε η κυβέρνηση και περνάει νόμους με το τσουβάλι και μας γυρνάει χρόνια πίσω, ας προτείνουμε κι εμείς ακόμα έναν. Μπορεί και να εφαρμοστεί. Που ξέρεις βρε αδερφέ;



ΥΓ. Όσοι είστε φίλοι στο Facebook, θα είδατε αυτή την εικόνα στο προφίλ μου εδώ και μέρες. Ήταν κρίμα να χαραμιστεί εκεί και είπα να τη μεταφέρω και στο blog.

Το group του dr.SeenG στο Facebook εδώ και το προφίλ του εδώ.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Γράμμα από τη Νέα Υόρκη...


ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ΤΑΦΟΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

 
Αγαπητοί Συμπατριώτες,
 
Ο φανατισμός, ή επιθετικότητα, οί κινήσεις, οί εκάστοτε δηλώσεις, τό μίσος καί ό τρόπος ομιλίας καί συμπεριφοράς τής Κας Merkel τόσο στο συνέδριο τού κόμματός της όσο καί ενώπιον τού eurogroup μού θύμησαν κάποιο άλλο Καγκελάριο καί μέ μετέφεραν σέ αλλες εποχές. Στά δύσκολα χρόνια τής κατοχής.
 
Δέν ξεχνώ ποτέ τά δύσκολα χρόνια τής κατοχής. Ούτε τήν καταστροφή πού μάς προξένησαν οί χθεσινοί εχθροί καί σημερινοί φίλοι μας Γερμανοί. Φτάνει πιά!
Μάς έκλεψαν αρκετά ( αρχαιολογικούς θησαυρούς, έργα τέχνης, τό θησαυροφυλάκιό μας), μάς κατέστρεψαν, έκαψαν καί λεηλάτησαν τά πάντα (σπίτια, εκκλησίες, σχολεία, έργα υποδομής). Μάς βασάνισαν, μάς έστειλαν εξορία, μάς πήραν αιχμαλώτους. Ποτέ δέν μας αποζημίωσαν γιά τήν καταστροφή πού μάς προξένησαν. 
Υπάρχει  άραγε κάποιο ποσό αποζημίωσης γιά όλα αυτά; ασφαλώς όχι. Κανένα ποσό δέν μπορεί νά αναπληρώσει τούς γονείς, τά αδέλφια ή τούς συγγενείς πού εκτέλεσαν έν ψυχρώ οί βάρβαροι αυτοί κατακτητές.
Χθεσινοί Κατακτητές σημερινοί Ευεργέτες; 
 
Αν καί με τό νόμο είχαμε κάθε δικαίωμα μιάς τεράστιας αποζημίωσης (καί είναι ΛΑΘΟΣ πού δέν τήν διεκδικήσαμε μέχρι σήμερα), εν τούτοις κρατήσαμε τό κεφάλι ψηλά, κάναμε αιματηρές οικονομίες, χρεωθήκαμε μέχρι τά αυτιά καί ξανακτήσαμε τήν Πατρίδα μας.
 
Τώρα νομίζω ότι είναι καιρός νά  περάσουμε στήν αντεπίθεση καί νά διεκδικήσουμε από τή Γερμανία όχι κάποιο δάνειο με ευνοϊκό επιτόκιο αλλά τά τρισεκατομύρια ευρώ πού μάς οφείλουν γιά τίς καταστροφές πού προξένησαν στή χώρα καί στό λαό μας. Δέν ζητάμε δανεικά αλλά αυτά πού μας οφείλουν. Ας βάλλουν λοιπόν τήν ουρά στά σκέλη καί εφ'όσον δέν μπορούν νά επανορθώσουν τότε καλό θά είναι νά βγάλουν τόν σκασμό. Put up or shut up (ή πληρώνεις ή βγάζεις τό σκασμό), όπως λέμε εδώ στήν Αμερική.
 
Η Πατρίδα μας στή δύσκολη φάση πού βρίσκεται, επιβάλλεται καί πρέπει νά ορθώσει τό ανάστημά της. Κανένα ανάστημα δέν είναι μικρό. Η φωνή διαμαρτυρίας ακούγεται από όλους, ανεξαρτήτως από πού προέρχεται. Νομίζω ότι ήλθε ή ώρα τής δικιάς μας διαμαρτυρίας. Μάς έπνιξαν τά χρέη πού μάς φόρτωσαν οί Γερμανικές εταιρείες καί ή χώρα τους. Τούς πιάσαμε νά μάς κλέβουν. Γιά νά  μήν αποκαλύψουμε τίς βρωμιές τους φυγάδευσαν καί έδωσαν άσυλο στούς κλέφτες στή χώρα τους. 
 
Πιστεύω απόλυτα ότι οί κινήσεις τής υπεροπτικής Γερμανίας δέν είναι τυχαίες, έχουν κάποιο απώτερο σκοπό. Η αρχηγία καί ή Ηγεμονία βρίσκεται στό DNA τού λαού της. Ούτε είχε ποτέ ούτε καί σήμερα έχει φίλους. Γιά νά πραγματοποιήσει τά ηγεμονικά της σχέδια είναι ικανή νά θάψει ολόκληρη τήν Ευρώπη. Μήν χεχνάμε ότι στό παρελθόν προξένησε δυό Παγκόσμιους Πολέμους. Που τελικά λοιπόν αποσκοπούν οί σημερινές Ηγεμονικές της κινήσεις; 
 
Μέ εκτίμηση,
George P. Zissimos
New York  

100 Ευρωπαίοι κομισάριοι καταλαμβάνουν την Ελλάδα

Έρχεται η κυβέρνηση της τρόικας με επικεφαλής Γερμανό «διοικητή»

του Γιώργου Ι. Δημητρομανωλάκη

Πρώτο Θέμα

Δεκάδες κομισάριοι οικονομολόγοι, που έχουν την εντολή «τηρήστε αυστηρά το μνημόνιο», καταφθάνουν στην Αθήνα από τις αρχές του χρόνου κατόπιν εντολής της τρόικας των δανειστών της Ελλάδας προκειμένου να εγκατασταθούν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και σε νευραλγικές θέσεις σε κρίσιμα υπουργεία.

Οπως πληροφορείται το «ΘΕΜΑ», οι 50 έως 100 κομισάριοι της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών (Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Βέλγοι) θα ελέγχουν επί της ουσίας όλα τα έσοδα και τις δαπάνες του ελληνικού κράτους και θα δίνουν λόγο στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, στον επικεφαλής του ΔΝΤ  για την Ελλάδα Πολ Τόμσεν και στον κοινοτικό επίτροπο Ολι Ρεν.

Στόχος του επικεφαλής του κλιμακίου, που θα είναι γερμανικής καταγωγής, θα είναι να μη δαπανάται ούτε ένα ευρώ παραπάνω από όσα λέει το μνημόνιο που έχει υπογράψει η Αθήνα με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Πρόκειται, όπως εκτιμάται, για τη μεγαλύτερη απόβαση ξένων ελεγκτών οικονομολόγων από το 1893, οπότε και η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση.

Με την κίνηση αυτή η τρόικα επιβάλλει επί της ουσίας έναν σφικτό εναγκαλισμό της Αθήνας με τις Βρυξέλλες και κατ’ επέκταση με το Βερολίνο, το οποίο έχει διακηρύξει την επιθυμία του να ελέγχει απόλυτα τους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών που βρίσκονται υπό επιτήρηση (Ελλάδα, Ιρλανδία). Με αυτόν τον τρόπο όμως χάνεται ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας καθώς ο απόλυτος έλεγχος της ελληνικής οικονομίας περνάει επί της ουσίας στη γερμανική καγκελαρία. Επιπρόσθετα η κυβέρνηση, προκειμένου να κυλήσει ομαλά το πρόγραμμα χρηματοδότησης των 110 δισ. ευρώ την επόμενη 3ετία, είναι αποφασισμένη ύστερα από εντολές της τρόικας να προχωρήσει σε άμεσες μειώσεις μισθών στις εισηγμένες κερδοφόρες στο Χρηματιστήριο κρατικές επιχειρήσεις, να επιβάλει νέους φόρους ύψους 12 δισ. ευρώ έως το 2014 και να μειώσει κατά 200.000 έως 220.000 υπαλλήλους τον δημόσιο τομέα μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

Ο κοινοτικός επίτροπος Ολι Ρεν και ο Μr ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στις συναντήσεις που είχαν την προηγούμενη εβδομάδα με κορυφαίους υπουργούς, μεταξύ αυτών και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ήταν σαφείς: «Εάν λάβετε όλα τα μέτρα που σας λέμε, τότε θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η ομαλή ροή του δανείου των 110 δισ. ευρώ. Υπό αυτές τις συνθήκες θα εγκριθεί από την Ε.Ε. και η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου έως το 2024», εξήγησε ο κ. Ρεν στους υπουργούς…


200.000 απολύσεις, μείωση αποδοχών και στις κερδοφόρες εταιρείες του Δημοσίου

ΤΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΟΛΙ ΡΕΝ ΚΑΙ ΠΟΛ ΤΟΜΣΕΝ ΕΩΣ ΤΟ 2014
Μυστική λίστα της τρόικας στο Μαξίμου

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην ατζέντα της τρόικας υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η εκταμίευση των δόσεων του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ αλλά και η παράταση στην αποπληρωμή του:


1. ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΣΕ ΕΛ.ΠΕ., ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ
Να μειωθούν οι ετήσιες αποδοχές μαζί με τα επιδόματα και στις κερδοφόρες εισηγμένες ΔΕΚΟ. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα «Ελληνικά Πετρέλαια», η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η Εταιρεία Υδρευσης Θεσσαλονίκης, η ΕΥΔΑΠ, οι Οργανισμοί Λιμένα Θεσσαλονίκης και Πειραιά και ο ΟΠΑΠ. Θα ακολουθηθεί το μοντέλο της Αγροτικής Τράπεζας όπου οι μισθοί μειώθηκαν οριζόντια κατά 10%  και όχι των ζημιογόνων ΔΕΚΟ όπου οι μισθοί μαζί με τα επιδόματα μειώθηκαν έως 25%.

Στα πλάνα της κυβέρνησης περιλαμβάνονται η κατάργηση των 17,5 μισθών που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ., οι 17 μισθοί στον ΟΠΑΠ  και θα εξορθολογιστούν τα πάσης φύσεως επιδόματα. Ετσι, οι εργαζόμενοι σε αυτές τις επιχειρήσεις θα λαμβάνουν πλέον 14 μισθούς όπως προβλέπονται και στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι όμως θα περικοπούν επιπλέον κατά 10%. Η κυβέρνηση θα έχει λάβει τις οριστικές της αποφάσεις για τους 60.000 εργαζομένους που εργάζονται στις εισηγμένες ΔΕΚΟ έως την ερχόμενη Τρίτη.


2. ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 780.000 ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Να καταργηθούν από 200.000 έως 220.000 θέσεις εργασίας έως το 2014. Ετσι, οι εργαζόμενοι σε ολόκληρο το φάσμα του Δημοσίου (στενός δημόσιος τομέας, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ) από περίπου 1.000.000 που είναι σήμερα θα μειωθούν πέριξ των 780.000 χιλιάδων. Στο νούμερο αυτό περιλαμβάνονται όσων οι συμβάσεις λήξουν και δεν ανανεωθούν, οι stagiers και όσες θέσεις εργασίας καταργηθούν εξαιτίας του «Καλλικράτη».

Επίσης, οι θέσεις όσων απολυθούν λόγω της κατάργησης οργανισμών και οργανικών θέσεων ή συνταξιοδοτηθούν θα καλυφθούν από τις μετατάξεις και όχι από νέες προσλήψεις. Η τρόικα επιθυμεί από την κυβέρνηση να κατατεθεί συγκεκριμένο σχέδιο για την κατάργηση των θέσεων αυτών και να αναφερθεί σε ποιους τομείς του Δημοσίου θα γίνουν οι μετατάξεις των εργαζομένων από τον ΟΣΕ, την ΕΘΕΛ κ.λπ.


3. ΝΑ ΕΠΟΠΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Να ισχύσει από τον Ιανουάριο το νέο φορολογικό σύστημα και η νέα μέθοδος ελέγχου και εισπράξεων ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η εποπτεία θα γίνεται από το κλιμάκιο ξένων αξιωματούχων που θα εγκατασταθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στα νευραλγικά πόστα διαφόρων υπουργείων, μεταξύ αυτών και του υπουργείου Οικονομικών. Οι ίδιοι θα ελέγχουν όλα τα έσοδα και τις δαπάνες των υπουργείων.

4. ΝΕΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΦΠΑ, ΨΑΛΙΔΙ ΣΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ PLAN D
Να ετοιμάσει η κυβέρνηση ένα plan D με νέα μέτρα που μπορεί να αποδώσουν στο Δημόσιο επιπλέον ποσά ύψους έως 12 δισ. ευρώ για τη διετία 2012-2014. Μεταξύ των μέτρων που θα ληφθούν θα είναι η νέα αύξηση του ΦΠΑ, η μείωση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας κ.λπ.

5. ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (και τραπεζών)
Να προχωρήσει άμεσα η ιδιωτικοποίηση όλων των κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου που βρίσκονται στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών, και να προχωρήσει η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας ώστε να μπουν μαζικά χρήματα στα κρατικά ταμεία.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Κάτι αλλάζει

του Γιάνη Βαρουφάκη

Είχα υποσχεθεί ότι το επόμενο άρθρο μου θα απαντούσε το ερώτημα: Αν η Πρόταση που έχουμε καταθέσει με τον Stuart Holland (πρώτα εδώ στο protagon.gr - βλέπε εδώ και εδώ) για την αναχαίτιση της Κρίσης στην ευρωζώνη είναι σε σωστή κατεύθυνση (όπως, προφανώς, εμείς θεωρούμε), τότε γιατί δεν εισακούγεται;

Εκεί που ετοιμαζόμουν να συγγράψω την εξήγησή μου, κάτι άλλαξε. Κατ' αρχάς, ο πρωθυπουργός σε μια ομιλία γεμάτη από τις συνηθισμένες ανακολουθίες που η κυβέρνηση αναμασά από τότε που υπέγραψε το Μνημόνιο, έκανε έμμεσες αναφορές σε κομβικά σημεία της Πρότασής μας (βλ. το σχετικό άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη). Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, καθώς ό,τι καλό ειπώθηκε ήταν καλά κρυμμένο κάτω από μια στοίβα αναλήθειας και αδιέξοδης λογικής.

Δεν ήταν όμως παρά η αρχή. Πολύ γρήγορα, δύο εξαιρετικοί οικονομολόγοι, ο James Galbraith (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, και γιος του μεγάλου John Kenneth Galbraith) και ο John Quiggin (Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Queensland και αρθρογράφος στην Financial Times - βλ. σχετικό άρθρό του εδώ) με εξουσιοδότησαν να σας πω πως συνυπογράφουν την Πρόταση. Και πάλι, θα πει κανείς (και σωστά) ότι δεν έχει και πολλή σημασία τι λέει ο τάδε ή ο δείνα καθηγητής, όσο και να τον εκτιμώ. Σημασία έχει τι γίνεται στους διαδρόμους της εξουσίας. Σωστά.

Πριν όμως μερικές μέρες, στις 2 Δεκεμβρίου, την Πρότασή μας ενστερνίστηκε πλήρως και με ενθουσιασμό η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (European Trades Union Council - ETUC), η Ευρωπαϊκή ΓΣΕΕ δηλαδή. Σε ένα επίσημο κείμενο το οποίο έστειλε υπηρεσιακά στον Jean Claude Juncker, στον Olli Rehn και σε όλους τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης (βλ. εδώ), κάτι που σημαίνει ότι εκείνοι είναι πλέον θεσμικά υποχρεωμένοι να τους απαντήσουν εγγράφως ως προς την ουσία της πρότασης, ουσιαστικά αναπαράγουν την Πρότασή μας. Ολόκληρο το κείμενο της ETUC, αν και δεν έχει κοινοποιηθεί επισήμως ακόμα, μπορείτε να το διαβάσετε (στα αγγλικά) εδώ (έχουμε εξουσιοδοτηθεί να το χρησιμοποιούμε - δεν πρόκειται για περίπτωση... wikileaks!). Αξίζει να μεταφράσω μερικά εδάφια, τα οποία καταδεικνύουν τον βαθμό που τα ευρωπαϊκά συνδικάτα ενστερνίσθηκαν την Πρόταση:

Η ETUC προτείνει "την μεταβίβαση δεσμών των εθνικών χρεών των κρατών-μελών της ευρωζώνης που να φτάνει το 60% του ΑΕΠ στην ΕΚΤ". Στο σχετικό εδάφιο, η ETUC υιοθετεί ατόφιο το επιχείρημά μας πως μια τέτοια μεταβίβαση "δεν θα αποτελούσε διαγραφή χρεών. Τα κράτη-μέλη, των οποίων τα ομόλογα μεταβιβάζονται στην ΕΚΤ, παραμένουν υπεύθυνα για την εξυπηρέτηση του χρέους αυτού αλλά καταβάλουν πολύ χαμηλότερους τόκους." Πως προκύπτουν αυτοί οι χαμηλότεροι τόκοι; Κι εδώ η ETUC απαντά το καυτό αυτό ερώτημα στην βάση της Πρότασής μας: Εκδίδοντας ευρωομόλογα.
    Επί πλέον, η ETUC αποδέχεται και την λογική της πρότασής μας για επενδυτικό αναπτυξιακό πρόγραμμα κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων: "Για να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα ανάκαμψης της Ευρώπης στην βάση επενδυτικών προγραμμάτων", λέει η ETUC, "απαιτείται η χρήση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε συνδυασμό με εθνικούς επενδυτικούς φορείς και κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων που θα δημιουργηθούν από την δημιουργία ευρωομολόγων. Με αυτό τον τρόπο θα ανταπεξέλθουν στην υποχρέωσή τους (σημ. η ΕΤΕ και οι εθνικοί φορείς) απέναντι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα πανευρωπαϊκής ανάκαμψης."

    Θα μου πείτε: Αυτή την εποχή που τα συνδικάτα βρίσκονται στο ναδίρ της εξουσίας και υποληψίας τους, τι έγινε που η ETUC υιοθέτησε την Πρότασή σας; Δεν θα διαφωνούσα με μια τέτοια κυνική, αλλά και (δυστυχώς) ρεαλιστική, παρατήρηση. Μόνο που χτες, στο φύλλο της 5ης Δεκεμβρίου, ο κ. Juncker, ο οποίος είχε ήδη λάβει την πρόταση της ETUC, σε κοινό του άρθρο με τον κ. Tremonti, με ξάφνιασε καταθέτοντας ως δική του ιδέα ένα μέρος της Πρότασης, σχεδόν αυτούσιο. Τι; Την μεταβίβαση μέρους των εθνικών χρεών των κρατών-μελών της ευρωζώνης που να φτάνει το 40% του ΑΕΠ στην ΕΚΤ. Η μόνη διαφορά από την δική μας πρόταση, την οποία του μεταβίβασε η ETUC ως δική της, είναι το ποσοστό 40%, που εμείς προτείνουμε να είναι 60% (δηλαδή, εκείνο το ποσοστό που η Συνθήκη του Μάαστριχτ κρίνει 'νόμιμο'). Βέβαια, το ακριβές νούμερο δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει η αποδοχή της βασικής ιδέας. Στα νούμερα τα βρίσκουμε.
    Πρέπει να σας πω ότι, έτσι όμως είμαι άυπνος και ταλαιπωρημένος (σας γράφω αυτές τις αράδες μαύρα χαράματα, από την Αυστραλία όπου πριν μερικές ώρες παρουσίασα την Πρόταση σε διεθνές επιχειρηματικό συνέδριο), έτριβα τα μάτια μου διαβάζοντας το κείμενο του Yuncker. Κι όμως. Αυτό που με ξάφνιασε ακόμα περισσότερο ήταν η απάντηση του Γερμανού υπουργού οικονομικών, του Wolfgang Schäuble. Τι νομίζετε ότι είπε όταν δημοσιογράφος τον ρώτησε για την ιδέα του Yuncker; Ότι είναι ανοησία; Ότι δεν χρειάζεται μια τέτοια μεταβίβαση ομολόγων; Ότι είναι μια κίνηση σε λάθος κατεύθυνση; Ότι η Γερμανία αρνείται κατηγορηματικά μια τέτοια εξέλιξη; Όχι. Απλά είπε: "Η έκδοση ευρωομολόγων θα απαιτούσε σημαντικές αλλαγές των συνθηκών που διέπουν την Ένωση." Δεν έχει δίκιο. Όμως δεν έχει σημασία αν έχει δίκιο ή όχι. Σημασία έχει ότι, κρίνοντας από την απάντησή του, έχει αρχίζει να ωριμάζει και στο δικό του το μυαλό ότι αυτού του είδους η λύση (αντί για την ανεκδιήγητη στρατηγική τύπου Μνημονίου) είναι η μοναδική που μπορεί να βάλει φρένο στην σημερινή κατρακύλα. Το αν θα χρειαστεί ή όχι θεσμικές αλλαγές είναι δευτερεύον ζήτημα. Πρωτεύον είναι ότι, επιτέλους, φαίνεται να ξεκινά η συζήτηση που έπρεπε να έχει αρχίσει πριν δώδεκα μήνες. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

    Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

    Αυτή είναι υποδοχή...

    Αυτή είναι υποδοχή...

    Όταν ο Γιωργάκης επέστρεφε στην πατρίδα, μετά τα πολλά ταξίδια του ανά τον κόσμο, τα blogs έγραφαν χαριτολογώντας: «Επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αθήνα». Αυτή τη φορά κυκλοφορεί ο ίδιος τίτλος, ακόμα και στις εφημερίδες, αλλά η αναφορά γίνεται στον Στρος Καν. Όχι άδικα βέβαια, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι ο πρόεδρος του ΔΝΤ ορίζει τη σημερινή πολιτική στη χώρα μας.

    Αν κι εν μέρει αυτό είναι ψέμα, καθώς πολλές από τις οδηγίες του Γάλλου, είναι προϊόντα πιέσεων του Γιωργάκη και των Ελλήνων επιχειρηματιών.

    Ο Ντομινίκ λοιπόν βρέθηκε εις τας Αθήνας, επισκέφτηκε αυτούς που έπρεπε να κοπεί πρώτα ο μισθός (πρωθυπουργό, Πρόεδρο Δημοκρατίας), έκανε ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επιβεβαιώνοντας την επιμήκυνση της αποπληρωμής των χρεών κι έτυχε υποδοχής αρχηγού κράτους. Σαν πασάς. Ή ίσως και κάπως έτσι:






    Το group του dr.SeenG στο Facebook εδώ και το προφίλ του εδώ.

    Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

    Εφικτή η ανακάλυψη νέων διαστάσεων?

    Εφικτή η ανακάλυψη νέων διαστάσεων?

    Νομίζω πρόκειται για την πιο σημαντική είδηση σήμερα! Σύμφωνα με τον φυσικό και εκπρόσωπο του CERN Guido Tonelli, τo 2011 υπάρχει η πιθανότητα οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος, χρησιμοποιώντας τον μεγαλύτερο επιταχυντή πρωτονίων στον κόσμο, να καταφέρουν να συλλέξουν σημαντικές πληροφορίες για την ύπαρξη επιπλέον διαστάσεων απο αυτές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Μπορεί κανείς να φανταστεί τη σημασία αυτών των πληροφορίων αν αναλογιστεί οτι οι επιπλέον διαστάσεις και η βαθύτερη κατανόηση τους μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε το χρόνο και το χώρο σε σχέση με την ανθρωπότητα. Αυτό που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί είναι τι θα γίνει αν αυτές οι πληροφορίες συγκεντρωθούν τελικά και υποδείξουν οτι χρειάζεται μια τεράστια θρησκευτική και επιστημονική κωλοτούμπα προκειμένου να γνωρίσει το ευρύ κοινό όσα τα αποδεικτικά στοιχεία του πειράματος θα φέρουν στην επιφάνεια. Επίσης ποιός είναι κύριος για την διαχείριση και διοχέτευση αυτών των πληροφοριών. Πολύ ενδιαφέρον ερώτημα αυτό που δεν έχουμε ακόμα φτάσει στο σημείο να χρειάζεται επιτακτικά να το απαντήσουμε. Αν όμως λεω, αν?

    Ελλάδα: Kοντά στο Τέλος και η Αρχή



    Σε πολλά νέα κινήματα  όπως το ZEITGEIST ΚΑΙ ΤΟ VP (αλλά και σε παλαιότερα όπως της αμεσης Δημοκρατίας), βλέπουμε νέες προτάσεις κοινωνικής δομής, όπου ο πολίτης , έχει άμεση εμπλοκή στη δημιουργία των κοινωνικών δομών , δημιουργίας , σχεδιασμού , υλοποίησης προγραμμάτων κλπ. παλαιότερα (αλλά και σήμερα ακόμα) στην Αμεση Δημοκρατία οι πολίτες με συχνά δημοψηφίσματα, αποφάσιζαν για την εκπαίδευση , την κοινωνική λειτουργία κλπ…. Επειδή πιο πάνω αναφέραμε και το κίνημα ZEITGEIST , αυτό που πραγματεύεται ως λύση το εν λόγω κίνημα , δηλαδή το open source development ( Δημιουργία-ανάπτυξη ανοικτής πηγασίας μορφής), είναι κάτι (κατα τη γνωμη μου ) παρόμοιο: Ολοι συνεισφέρουν στην πηγή πληροφορίας, έρευνας, υλοποίησης ενος έργoυ (project) και με την μεγαλύτερη συμετοχή πολιτών , το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο καλό αλλά και σύμφωνο στην πλειοψηφία, αφού όλοι βάζουν το λιθαράκι τους σε αυτό που αποκαλούμε δημιουργία. Με όλα τα παραπάνω , θέλουμε να προλογίσουμε , μια πρόταση αναγνώστριας (την οποία και δημοσιεύουμε) , η οποία αφορά , την εκπαίδευση απο τα νηπιακά χρόνια μέχρι τα ανώτερα επίπεδα (που μπορεί η εκπαιδευση να εχει για εναν άνθρωπο). Αφήνουμε στην κρίση σας , μια open-source πρόταση για την εκπαίδευση και ελπίζουμε οτι θα βοηθήσει πολούς απο εμάς να σκεφτούμε διαφορετικά για το πώς μπορούμε να δημιουργησουμε ενα διαφορετικο μέλλον για τα παιδια μας, μόνοι μας , χωρις να αποφασίζουν ΑΛΛΟΙ για τα δικά μας παιδιά…Δείτε την πρόταση παρακάτω (η σε μορφή PDF ΕΔΩ) 



    NewGreece_v1
    ΑΘΗΝΑ H.

    H δίκη του Mall


    Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας – και το πιο κρυφό. Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο… Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή. Μυστηριωδώς (;), ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ. Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη. Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό. Αν η πλευρά Λάτση χάσει, το Mall θα πρέπει να… κατεδαφισθεί ή έστω η εταιρεία Lamda να καταβάλει στο Δημόσιο πρόστιμα για κάθε αυθαίρετο τετραγωνικό (από τα 75.000…)! Οι άδειες των δεκάδων καταστημάτων και των κινηματογράφων θα ανακληθούν ή δεν θα ανανεωθούν ξανά. Οι λιγοστοί πολίτες του Μαρουσιού που πριν από 8 χρόνια ξεκίνησαν τον δικαστικό αγώνα θα έχουν κερδίσει τον Λάτση, τον Σημίτη, τον Καραμανλή… Όμως, εδώ παίζεται κάτι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το σκάνδαλο. Εδώ είναι το μυστικό: Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές διατάξεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει. Από τότε, η εξωφρενική πατέντα δουλεύει συνέχεια, στην ουσία καταργώντας το ΣτΕ: χθες εκτροπή Αχελώου, σήμερα Βοτανικός, αύριο ίσως Ασωπός. Αυτό διακυβεύεται στη δίκη του Mall: Θα επιβιώσει το ΣτΕ, η μόνη δημόσια αρχή που μπορεί να σταματάει τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες; Ή θα χάσουμε οι πολίτες ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα προστασίας που μας απέμεινε…. Αν θέλετε η δίκη του Mall να πάψει να είναι μυστικό, αν θέλετε να σπάσει επιτέλους η ομερτά των ΜΜΕ, μάθετε περισσότερα (με ντοκουμέντα και υλικό που για πρώτη φορά δημοσιεύεται) στο www.facthemall.gr
    ΠΗΓΗ

    Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

    A Houman Right



       Χαζεύοντας στο net έπεσα πάνω σε αυτό Α Ηuman Right. Είναι μία ομάδα ανθρώπων, που όλο και μεγαλώνει, η οποία έχει ένα όνειρο. Να έχει όλος ο κόσμος δωρεάν internet, voice and sms όπως ακριβώς λένε δηλαδή δωρεάν διαδίκτυο, κινητή τηλεφωνία και μηνύματα.
       Και αυτό πως γίνεται; θα πεί κάποιος. Πολύ απλά στόχος της ομάδας, για να πραγματοποιήσει το όνειρό της, είναι να αγοράσει όλος ο κόσμος μέσω δωρεάς ένα δορυφόρο.
         Ναι καλά καταλάβατε, όποιος κάνει δωρεά αυτόματα θα είναι και συνιδιοκτήτης του δορυφόρου ο οποίος θα καλύπτει το 95% της υδρογείου. Καλό δεν ακούγεται;
         Ιδρυτής και γενικός διευθυντής του Α Ηuman Right  είναι ο ελληνοαμερικανός (βολιώτης την καταγωγή) Κώστας Γραμμάτης, που δουλεύει στο περίφημο Media Lab του MIT.
         Αν θέλετε μπαίνετε εδώ Α Ηuman Right και εδώ Buy This Satellite να δείτε τι ακριβώς θέλει να κάνει.   

    Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

    ROC (Race Of Champions) 2010



    Χαμός έγινε φέτος στο ROC (Race Of Champions) 2010 το οποίο ήταν στο Düsseldorf και έγινε στις 27 και 28 Νοεμβρίου.
    Για όσους δεν ξέρουν είναι ουσιαστικά δύο παράλληλες πίστες πλάτους 7,50 μέτρων, κάτι σαν την υπερειδική του Ακρόπολις στο ΟΑΚΑ όπου οι διαγωνιζόμενοι τρέχουν παράλληλα.

    Νικητής ο Filipe Albuquerque ένας πιτσιρίκος οδηγός από την Πορτογαλία 25 ετών ο οποίος το 2010 έτρεχε με Audi R8 LMS στο Ιταλικό Πρωτάθλημα GT3 όπου και πήρε την 2η θέση. 

    Ο πιτσιρίκος αφού κατάφερε να νικήσει τον Sebastian Vettel στα ημιτελικά κέρδισε και τον Sébastien Loeb στον τελικό και στέφθηκε Πρωταθλητής των Πρωταθλητών για το 2010.



    Το θέμα μας είναι πως είχαμε και παρατράγουδα. Ο Heikki Kovalainen διέλυσε το AUDI R8 και η Michèle Mouton τούμπαρε το Audi Sport Quattro S1.

     



    Άραγε μετά το Παρίσι (2004-2006), το Λονδίνο (2007-2008) και το Πεκίνο (2009) μήπως έχει έρθει η ώρα να κάνουμε κάτι να έρθει του χρόνου στην Ελλάδα; Μπας και ξαναδούμε τέτοιες στιγμές.




    Ή φαντάζεστε να είχαμε Υπουργό που να έτρεχε? Δηλαδή τί παραπάνω έχει ο Ari Vatanen ;-)

    Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας

    http://www.rwf.gr/wp-content/uploads/2010/11/alex13.jpg

    Το πρωί του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, σε ένα συμπόσιο ψυχοθεραπευτών για τα προβλήματα της νεολαίας στο κέντρο της Αθήνας το μήνυμα ήταν σαφές: Η κοινωνικοπολιτική πίεση που ασκείται στους νέους ανθρώπους ήταν αναπόφευκτο πως, κάποια στιγμή, θα ξέσπαγε με απρόβλεπτες συνέπειες.

    Λίγες ώρες αργότερα, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός στην περιοχή των Εξαρχείων από τις σφαίρες του αστυνομικού  Επαμεινώνδα Κορκονέα, πυροδοτώντας σχεδόν πρωτόγνωρες βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις, σε ολόκληρη της χώρα.

    Την Τετάρτη το βράδυ στην ΝΕΤ είδα το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
    με θέμα το θάνατο του μικρού Αλέξανδρου. Απλώς έμεινα άναυδος. Με όλους. Από τους ενόχους μέχρι τα ΜΜΕ. Με συγκλόνισε δε ιδιαίτερα η γιαγιά του Αλέξανδρου


    Το πόσο συγκλονιστική, για την οικογένεια αλλά και για την κοινωνία, ήταν αυτή η προκλητική επίθεση εναντίον της μνήμης του μικρού και της οικογένειας, βγαίνει από το περιστατικό που έγινε στο τέλος της δίκης. Συζητούσε το δικαστήριο αν θα δώσει ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση του κου. Σαραλιώτη. Κατέθετε ως μάρτυρας η μητέρα του κου. Σαραλιώτη, η οποία έλεγε τα επιχειρήματά της με ευπρέπεια και με τρόπο ο οποίος ήταν βάσιμος. Γιατί ζητούσε από το δικαστήριο να αφεθεί ελεύθερος ο κος. Σαραλιώτης μέχρι να εκδικαστεί η έφεση. Σε κάποια στιγμή, ενώ στην αποστροφή του λόγου της προς την κόρη της ότι «κόρη μου μην ανησυχείς, το δικαστήριο θα μου δώσει τον αδερφό σου να τον φέρω στο σπίτι μας», μέσα στο δικαστήριο συνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός: η γιαγιά του Αλέξη, που δεν μπορεί να περπατήσει μόνη της, που στηρίζεται σε δύο βακτηρίες και υποβαστάζεται για να καθήσει και να σηκωθεί, που πάντοτε όταν μετακινείται συνοδεύεται από την νοσοκόμα που την φροντίζει, αυτή λοιπόν η γυναίκα που καθόταν σε μία αίθουσα και παρακολουθούσε την εκφώνηση της αποφάσεως, τινάχτηκε σαν ελατήριο. Περπάτησε περί τα πέντε μέτρα. Στάθηκε όρθια και, κρατώντας μια φωτογραφία του Αλέξανδρου, απευθύνθηκε στη μάρτυρα και είπε «και αυτό το λουλούδι, ποιος θα μου το ξαναφέρει εμένα στην αγκαλιά μου»; Συνέχισε να συζητάει επί 2-3 λεπτά με τη μάρτυρα, όρθια, μόνη της.
    Κι όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι έχει σηκωθεί και στέκεται όρθια, γύρισε κι είπε «πώς είμαι εδώ, πώς έφτασα εδώ, κρατήστε με» και κατέρρευσε.
    Δείτε το εδώ  Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα


    ΡΧΣ: Δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, 2 χρόνια μετά...
    Ανέβηκε από tvxorissinora.

    Ανδρέα σήκω για να δεις, πως γ@μάει ο στοχαστής

    Ο DrSeenG για μία ακόμη φόρα ζωγράφισε

    Ανδρέα σήκω για να δεις, πως γαμάει ο στοχαστής

    Ο Θεός μάς κάνει πλάκα, δεν μπορεί αλλιώς να εξηγηθεί αυτό. Ο Γιωργάκης είναι στη λίστα με τους 100 μεγαλύτερους στοχαστές της ανθρωπότητας για το 2010. Οι λόγοι της επιλογής του, είναι οι εξής: Έκανε ότι καλύτερο μπορούσε στη χειρότερη χρονιά της Ελλάδας και ξόδεψε όλο το 2010 λέγοντας σκληρές αλήθειες στους Έλληνες για την απαράδεκτη μορφή του κράτους πρόνοιας. Κάτι θα ξέρουν οι ξένοι παραπάνω από εμάς. Εδώ έδωσαν νόμπελ ειρήνης στον Αριέλ Σαρόν, στο να χαρακτηριστεί στοχαστής ο Γιωργάκης θα κολλήσουμε;

    Ο Τεγόπουλος (και ο Φυτράκης) μού είπαν πως «στοχάζομαι» σημαίνει «σκέφτομαι για κάτι επί πολλή ώρα επίμονα και σοβαρά». Τότε υπέθεσα πως τιμήθηκε για το περίφημο «Λεφτά υπάρχουν» ή το αλησμόνητο «Σοσιαλισμός ή χάος» και κόντεψα να τραβήξω τα βυζιά μου από τον ενθουσιασμό…

    Επειδή ο Γιωργάκης είναι ένας άνθρωπος που σκέφτεται κι επί πολλή ώρα και σοβαρά, ήταν εύκολη η αναζήτηση των κορυφαίων του στοχασμών, οι οποίοι όμως δεν έμειναν στην ιστορία, γιατί επισκιάστηκαν από τις αντιγραφές άλλων.







    Το group του dr.SeenG στο Facebook εδώ και το προφίλ του εδώ.

    Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

    10 από τα μεγαλύτερα αινίγματα της ανθρωπότητας

    Η Συνδόνη του Τορίνο και άλλα εννέα αινίγματα
    Διαβάστε παρακάτω τα 10
    από τα μεγαλύτερα αινίγματα της ανθρωπότητας...

    1) Ο Δρόμος Μπίμινι

    Το 1968 κάτω από στον βυθό της θάλασσας, κοντά στις ακτές των νησιών Μπίμινι στις Μπαχάμες, ανακαλύφθηκαν δεκάδες τεράστιες επίπεδες πέτρες από ασβεστόλιθο. Εκ πρώτης όψεως, τίποτα το αξιοπερίεργο δεν υπονοείται από ένα σωρό πέτρες στον πάτο του ωκεανού.

    Οι επιστήμονες, όμως, προβληματίστηκαν γιατί οι πέτρες αυτές σχημάτιζαν μια απόλυτα ευθεία λεωφόρο μήκους ενός χιλιομέτρου, που μοιάζει απίθανο να δημιουργήθηκε με φυσικό τρόπο.

    Πολλοί είπαν ότι πρόκειται για τα χαλάσματα του κόσμου ενός αρχαίου πολιτισμού, άλλοι είχαν την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό φαινομένο. Κανένας από αυτούς δεν μπορέσε, όμως, να αγνοήσει στο υποσυνείδητό του, μια προφητεία που είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίες του 20ου αιώνα.

    Ένας διάσημος προφήτης και θεραπευτής της εποχής, ο Edgar Cayce, είχε κάνει την εξής πρόβλεψη το 1938: 'Μέρος των ερείπιων της Χαμένης Ατλαντίδας θα ανακαλυφθεί στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Μπίμινι.. Αυτό θα γίνει το 1968 ή 1968.' Η πρόβλεψη του Cayce ήταν παραδόξως ανατριχιαστικά ακριβής.

    Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν ισχυριστεί ότι έχουν δει πυραμίδες και απομεινάρια κτιρίων στο πυθμένα της θάλασσας κοντά στα Μπίμινι, αλλά το μόνο πράγμα που έχει επιβεβαιωθεί είναι ο Δρόμος Μπίμινι, που ακόμα και σήμερα διχάζει τους επιστήμονες ως προς την προέλευση και την σύνδεση του με ένα ανθρώπινο δημιούργημα του παρελθόντος.

    2) To Χειρόγραφο Βόινιτς

    Το χειρόγραφο Βόινιτς πήρε το όνομα του από αυτόν που το ανακάλυψε το 1912 σε ένα ιταλικό μοναστήρι και είναι ίσως το πιο μυστηριώδες βιβλίο στην ιστορία του κόσμου. Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο σε μια ακατανόητη γλώσσα, με ακαταλαβίστικο περιεχόμενο και μυστηριώδεις εικονογραφήσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο συγγραφέα που χρησιμοποίησε έναν άγνωστο κώδικα γραφής.

    Από τις σελίδες του, το μόνο που μπορεί να καταλάβει κανείς είναι ότι χρησίμευε ως φαρμακολόγιο, καθώς φαίνεται να περιγράφει θέματα μεσαιωνικής και πρώιμης ιατρικής, αλλά και ως αστρονομικός και κοσμολογικός χάρτης. Αυτά όμως που ξενίζουν ακόμα περισσότερο από την γλώσσα γραφής, είναι οι εικόνες άγνωστων φυτών, κοσμολογικά διαγράμματα και παράξενες απεικονίσεις γυμνών γυναικών μέσα σε ένα πράσινο υγρό (φωτό).

    Δεκάδες κρυπταναλυτές, μελετητές και επιστήμονες επιχείρησαν να το μεταφράσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πολλοί έφτασαν στο συμπέρασμα ότι στην ουσία πρόκειται για μια καλοστημένη φάρσα, ότι τα κρυπτογραφημένα λόγια είναι μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων και ότι οι ανορθόδοξες εικόνες ανήκουν αποκλειστικά στην σφαίρα της φαντασίας.

    Σήμερα βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Σπανίων Χειρογράφων Beinecke του πανεπιστημίου Γέιλ, με το κωδικό όνομα MS408 και κανένας δεν κατάφερε μέχρι τώρα να αποκρυπτογραφήσει ούτε μια λέξη.

    3) Ο Χάρτης του Πίρι Ρέις

    Ο χάρτης του Πίρι Ρέις ανακαλύφθηκε τυχαία το 1929 σε ένα μουσείο της Τουρκίας και από τότε δεν έχει βρεθεί μια λογική εξήγηση για τις απεικονίσεις του.

    Σε διαστάσεις περίπου 60x86 εκατοστά, ο Τούρκος ναύαρχος Πίρι Ρέις είχε ζωγραφίσει το 1513 τον χάρτη του κόσμου και είχε συμπεριλάβει την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη δυτική Αφρική, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και ένα μέρος της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου.

    Οι χώρες εκείνες που λείπουν, δεν λείπουν στην πραγματικότητα γιατί στα αυθεντικά χειρόγραφα του, ο Πίρι Ρέις μας διαβεβαιώνει ότι είχε σχεδιάσει και την βόρεια Αμερική αλλά και υπόλοιπο ανατολικό μισό του κόσμου, κομμάτια του χάρτη που πιθανόν καταστράφηκαν με την πάροδο του χρόνου. Στο ίδιο κείμενο, ο Ρέις μας πληροφορεί ότι για την σχεδίαση του χάρτη του χρησιμοποίησε όλους τους γνωστούς χάρτες της εποχής του, συνδυάζοντας τους.

    Αν ακόμα δεν έχετε προβληματιστεί, απλά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο συγκεκριμένος χάρτης είναι τόσο ακριβής στις λεπτομέρειες που δεν γίνεται παρά να προκαλέσει δέος: πως γίνεται τον 16ο αιώνα ένας ναύαρχος να σχεδιάσει πιστά ολόκληρη τη Γη χωρίς την δυνατότητα εναέριας παρατήρησης; Πως γίνεται να μπόρεσε να χωρίσει τις ηπείρους και τις ακτές στις αληθινές τους αποστάσεις χωρίς την γνώση της μεθόδου της αζιμουθιακής προβολής ή της σφαιρικής τριγωνομετρίας που απαιτούνται για τη χαρτογράφηση; Και πως σχεδίασε την Ανταρκτική χωρίς εκείνη να έχει ανακαλυφθεί επίσημα τη δεδομένη χρονολογία;

    4) Οι Γραμμές των Νάσκα

    Τα γεογλυφικά Lima του πολιτισμού Νάσκα στο Περού συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου τόσο για τον τρόπο όσο για τον λόγο της κατασκευής τους. Πρόκειται για 13.000 περίπου γραμμές που σχηματίζουν 800 σχέδια και καλύπτουν μια έκταση 450 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Εκτιμάται ότι σχηματίστηκαν κάπου μεταξύ του 500 πΧ και του 500 μΧ και μοιάζουν σαν να τα έχει σχεδιάσει ένα γιγαντιαίο χέρι.

    Οι γραμμές αυτές σχηματίζουν μορφές, ζώα, φυτά και γεωμετρικά σχέδια και το περίεργο είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουν πρακτικό λόγο κατασκευής, εφ' όσον είναι ορατά στο σύνολό τους, μόνο από τον ουρανό. Μόνο το κεντρικό γεογλυφικό αναπαριστά μια αράχνη και έχει μήκος 45 μέτρα. Οι μελετητές εκτιμούν ότι ίσως οι Νάσκα είχαν στην κατοχή τους ένα είδος αερόστατου ή μεγάλου χαρταετού που τους βοήθησε να τα σχεδιάσουν.

    Πολλοί λένε ότι πρόκειται για αεροδιάδρομο φτιαγμένο για εξωγήινους. Άλλοι το πάνε ακόμα παραπέρα, λέγοντας ότι οι γραμμές είναι φτιαγμένες από εξωγήινους. Μερικοί πιστεύουν ότι πριν από 2000 χρόνια, κατοικούσαν γίγαντες στη Γη.Η πιο δημοφιλής (και πιο αληθοφανής) εξήγηση ως προς το λόγο κατασκευής τους, είναι ότι οι Νάσκα έκαναν αυτά τα σχέδια για να καλέσουν από τον ουρανό τον ήρωα της μυθολογίας τους, Βιρακότσα, θεωρία που ωστόσο δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα.

    5) Η Συνδόνη του Τορίνο

    Αν και το Βατικανό την έχει χαρακτηρίσει ως μη αυθεντική, η Ιερά Σινδόνη παραμένει ένα άλυτο μυστήριο της ανθρωπότητας. Είναι ένα σάβανο πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός 33χρονου γενειοφόρου άνδρα. Σε όλο το ύφασμα υπάρχουν σημάδια αίματος που προδίδουν ότι αυτός ο άντρας είχε σταυρωθεί και στη συνέχεια το σώμα του είχε καλυφθεί με αυτό το κομμάτι ύφασμα. Εύλογα, πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού μετά την Σταύρωση, καθώς τα υλικά της ύφανσης του παραπέμπουν στην εποχή που έζησε και τα σημάδια του αίματος μαρτυρούν τον ίδιο τρόπο θανάτου με αυτόν του Χριστού.

    Κάποιοι εκτιμητές το χρονολογούν κοντά στην εποχή της Σταύρωσης ενώ άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ανθρώπινο δημιούργημα που φτιάχθηκε πολύ αργότερα, μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα. Ακόμα και αν είναι όντως μια σύμπτωση και δεν πρόκειται για το σάβανο του Χριστού, το μυστήριο παραμένει: τι έχει απογίνει η πραγματική συνδόνη που κάλυψε το σώμα του μετά την αποκαθήλωση του από τον Σταυρό;

    6) Το έτος 2012

    Τι κάνει τη συγκεκριμένη χρονιά τόσο σημαντική; Οι Ολυμπιακοί στο Λονδίνο;Όχι. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, ladies and gentlemen, πρόκειται να έρθει το Τέλος του Κόσμου! Ναι, πρόκειται για μια ακόμα προφητεία-θεωρία όπως εκείνη που ήθελε όλους τους υπολογιστές να τα 'έφτυναν' με τον ερχομό της Νέας Χιλιετίας.

    Αυτή τη φορά οι 'ιθύνοντες' του τρόμου είναι οι Μάγιας και το ημερολόγιο τους που έχει πέσει μέσα σε δεκάδες περιστατικά, όπως μια έκλειψη ηλίου που συνέβη αιώνες μετά τους υπολογισμούς τους. Υπολόγιζαν τον χρόνο σε Χρόνο-Κύκλους: τον «μικρό-κύκλο» που διαρκεί 52 χρόνια, τον «μέγα-κύκλο» που διαρκεί 5125 χρόνια (από το 3114 π.Χ έως το 2012 μ.Χ) και τον «γίγα-κύκλο» που διαρκεί 26.000 χρόνια. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, και οι τρεις κύκλοι κλείνουν και ο κόσμος καταστρέφεται.

    Βέβαια, το περίεργο είναι ότι οι προφητείες τους συμπίπτουν με ένα άλλο εξαιρετικά σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο: αυτήν ακριβώς την ημερομηνία ο ήλιος θα βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία και όλοι οι πλανήτες θα ευθυγραμμιστούν, κάτι που συμβαίνει κάθε 26.000 χρόνια! Κάποιοι λένε ότι οι πόλοι τη Γης θα αντιστραφούν, κάποιοι άλλοι ότι η 'αλλαγή' αυτή θα είναι πνευματική και όχι υλική.

    Δεν έγινε και κάτι, αυτό το μυστήριο θα λυθεί σύντομα. Θα το δούμε σε 3 χρονάκια. Πάντως το ότι και το Ινδικό ημερολόγιο, Κάλι Γιούγκα, σταματάει την ίδια χρονική περίοδο, ίσως θα έπρεπε να μας ανησυχήσει...

    7) Το βιβλίο Οέρα Λίντα

    Το 1876 εμφανίστηκε στο Λονδίνο ένα πολύ παράξενο βιβλίο που χρονολογείτο από τον 13ο αιώνα, συγκεκριμένα το 1256. Το αυθεντικό κείμενο ήταν γραμμένο στη γλώσσα Frissian, μια αρχαία ολλανδική διάλεκτο, που μοιάζει πολύ με τα ελληνικά και μιλούσε για ιστορικά, μυθολογικά αλλά και θρησκευτικά θέματα.

    Σύμφωνα με τα γραφόμενα, η Ευρώπη αλλά και άλλες περιοχές, κυβερνούνταν από γυναίκες ιέρειες που λάτρευαν την θεά Φρία. Ακόμα, μέσα στο χειρόγραφο, οι συγγραφείς του ισχυρίζονταν ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσε ένα αλφάβητο στο οποίο στηρίχθηκαν το Φοινικικό και το Ελληνικό αλφάβητο. Οι ειδικοί επιστήμονες εξηγούν ότι αν και εφ'όσον το βιβλίο είναι αυθεντικό, τότε θα πρέπει να έχει γραφτεί από πολλούς ανθρώπους, σε μια περίοδο που καλύπτει το 2194 π.Χ. και το 803 μ.Χ.

    Εκτός αυτών, το βιβλίο λοιπόν μιλούσε και για ένα μεγάλο νησί στα βόρεια της Ευρώπης, την Ατλάντ (πιθανότατα την Ατλαντίδα), που κατοικούνταν από μια εξαιρετικά ανεπτυγμένη φυλή. Το 2193 π.Χ. όμως το νησί αφανίστηκε μετά από μία μεγάλη καταστροφή, χρονολογία που συμπίπτει με την βιβλική καταστροφή του κόσμου και την κιβωτό του Νώε. Εκείνοι που κατάφεραν να γλιτώσουν, 'μετανάστευσαν' στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κρήτη.

    Είναι λογικό το βιβλίο να προκαλέσει θύελα αντιδράσεων όσον αφορά την αυθεντικότητα του, γιατί τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρει είναι διαφορετικά από αυτά που μέχρι τότε γνωρίζαμε. Οι αναχρονισμοί του σε διάφορα θέματα δεν ενισχύουν αυτήν την αυθεντικότητα. Μελέτες που έγιναν, απέδειξαν ότι το χαρτί στο οποίο γράφτηκε το πρωτότυπο προέρχεται από το Μάαστριχ, κάπου κοντά στο έτος 1850.

    Βέβαια, όλος αυτός ο σκεπτικισμός δεν εμπόδισε κάποιους πολιτικούς και ιστορικούς να το 'χρησιμοποιήσουν' προς όφελος τους. Συγκεκριμένα, πολλοί από του ναζί στήριξαν τις θεωρίες τους πάνω στα λεγόμενα του βιβλίου, ίσως επειδή οι περισσότεροι πολιτισμοί, σύμφωνα με το βιβλίο, προέρχονταν από τους Βόρειους Ευρωπαίους.

    Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για την πλαστότητα του βιβλίου, που σε περίπτωση αυθεντικότητας, αναιρεί όσα ξέραμε μέχρι τώρα μέσα από την Αγία Γραφή και την παγκόσμια ιστορία.

    8) Τα φώτα Μάρφα

    Τα φώτα Μάρφα ή Ghost Lights πήραν το όνομά τους από την περιοχή Μάρφα στο Τέξας των Η.Π.Α. Πρόκειται για αγνώστου προελεύσεως, χρωματιστά φώτα στον ουρανό κοντά στη συγκεκριμένη περιοχή της Αμερικής. Για πρώτη φορά αναφέρθηκαν το 1957, όταν ένας κάτοικος της περιοχής τα είδε από την αυλή του σπιτιού του και μετά όλο και περισσότεροι άνθρωποι έγιναν μάρτυρες αυτών των περιέργων 'λάμψεων' στον ουρανό.

    Σε μέγεθος μοιάζουν με μια μπάλα του μπάσκετ και συνήθως μετακινούνται στο ουρανό είτε ευθεία είτε γρήγορα και ανεξέλεγκτα. Τα χρώματα τους ποικίλουν από άσπρα και κίτρινα μέχρι κόκκινα, πράσινα και μπλε και κανένας δεν έχει καταφέρει να τα πλησιάσει.

    Πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για αντανακλάσεις των αυτοκινήτων που περνάνε από την κοντινή εθνική οδό 67. Το 2004 έγινε μια έρευνα κατά την οποία οι μελετητές παρατηρούσαν αυτά τα φαινόμενα για τέσσερις μέρες και νύχτες και βρήκαν ότι τα περισσότερα φώτα από αυτά που είδαν στον ουρανό προέρχονταν από τα αυτοκίνητα της εθνικής οδούς.

    Παρόλα αυτά, τα φώτα Μάρφα παραμένουν μυστήριο γιατί κανείς δεν έχει καταφέρει να τα συνδέσει στο 100% με τα φώτα των αυτοκινήτων.

    9) Η Lady Babushka

    Στην ανάλυση των φιλμ και των φωτογραφιών που απαθανάτισαν την δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι το 1963, μέσα στο πλήθος που βρισκόταν κοντά στο αυτοκίνητο, ήταν μια μυστηριώδης γυναίκα. Φορούσε ένα καφέ παλτό και ένα μαντίλι στο κεφάλι της (για αυτό το λόγο ονομάστηκε Lady Babushka, από τις Ρωσίδες γιαγιάδες που φορούσαν μαντίλια στα μαλλιά τους. Μπάμπουσκα σημαίνει 'γιαγιά'.)

    Στα στιγμιότυπα των ταινιών, φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα κρατούσε κάτι μπροστά στο πρόσωπο της. Μια κάμερα. Μετά τους πυροβολισμούς, όταν ο περισσότερος κόσμος διασκορπίστηκε, η Babushka παρέμεινε εκεί και κατέγραφε τα γεγονότα, ενώ λίγο αργότερα χάθηκε στους δρόμους του Elm Street.

    Αυτό που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο περίεργη, είναι ότι παρόλο που το FBI, μέσω του Τύπου, ζήτησε από αυτήν την γυναίκα να παραδώσει τα ντοκουμέντα της κάμερας, εκείνη δεν εμφανίστηκε ποτέ. Το 1970 μια γυναίκα, η Μπέβερλι Όλιβερ, εμφανίστηκε, ισχυριζόμενη ότι είναι η Babushka, αλλά η ιστορία της παρουσίαζε πολλά κενά και μέχρι σήμερα θεωρείται ότι λέει ψέματα. Κανείς δεν ξέρει ποια ήταν αυτή η γυναίκα με το μαντίλι και για ποιο λόγο δεν παρέδωσε ποτέ αυτά που τράβηξε στην αστυνομία...

    10) Το Βουητό Τάος
    Το 'Βουητό' είναι ένας μακρύς ήχος χαμηλής συχνότητας που ακούγεται από ορισμένους μόνο ανθρώπους σε διάφορες περιοχές της Γης, ειδικότερα στις Η.Π.Α., το Ηνωμένο Βασίλειο και την Βόρεια Ευρώπη. Συγκεκριμένα, το Βουητό του Τάος πήρε το όνομα του από την μικρή πόλη Τάος του Νέου Μεξικού στις Η.Π.Α., όπου οι κάτοικοι του παραπονέθηκαν πολλές φορές μέσα στην προηγούμενη δεκαετία για παράξενα βουητά από το πουθενά. Εκείνοι που το έχουν ακούσει, λένε ότι μοιάζει πολύ με τον ήχο που κάνει μια μηχανή ντίζελ όταν βρίσκεται σε μακρινή απόσταση.

    Είναι πιο πιθανό να το ακούσει κανείς μέσα σε κτίριο παρά έξω. Μερικοί άλλοι το αισθάνονται και στο σώμα τους. Ακόμα κι αν φορέσουν ωτοασπίδες, το 'μουρμουρητό' αυτό δεν ελαττώνεται και γίνεται πιο έντονο όταν βραδιάζει. Τα ραντάρ και τα μικρόφωνα δεν μπορούν να το 'εντοπίσουν' εύκολα και κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλύψει από που προέρχεται και τι το προκαλεί.

    Μερικές από τις θεωρίες εξήγησης είναι ότι οι ήχοι αυτοί οφείλονται σε υπόηχους των τεκτονικών πλακών ή πετρωμάτων ή ότι είναι ηλεκρομαγνητικά κύματα που προκαλούνται από μετεωρίτες που εισχωρούν στην ατμόσφαιρα της Γης. Άλλοι πιστεύουν ότι ενδεχομένως είναι απόηχοι των συστημάτων επικοινωνίας των υποβρυχίων ή ακόμα και ότι δεν είναι 'εξωτερικοί' αλλά προκαλούνται από το ίδιο το ανθρώπινο αυτί.